Θεοί,Ήρωες,Μύθοι Ελληνική Μυθολογία Ομηρικά Έπη,Εκστρατείες

Ο Απόλλων, ένας από τους μεγαλύτερους θεούς του Ολύμπου, γεννήθηκε από το Δία και τη Λητώ στη Δήλο, ένα ιερό νησί του Αιγαίου. Είναι ο θεός του ήλιου και του φωτός, και σύμβολό του είναι το χλωρό κλαδί δάφνης. Ο μύθος λέει ότι κάθε φθινόπωρο έφευγε για τη χώρα των Υπερβορείων και την άνοιξη επέστρεφε πάνω σ' ένα άρμα, που το έσερναν κύκνοι.

Ήταν θεός της βλάστησης και της γεωργίας, και προστάτευε τους βοσκούς, τα κοπάδια, τους κυνηγούς και τους ναυτικούς, ειδικά σε μακρινά ταξίδια. Αν και ήταν θεός του θανάτου και τον προκαλούσε με το τόξο του, είχε επίσης τη δύναμη να εμποδίζει καταστροφές, θανάτους και αρρώστιες. Γι' αυτό ήταν θεός της ιατρικής και ο πατέρας του θεού της ιατρικής, Ασκληπιού. Με τη δύναμή του, μπορούσε να ανακουφίζει και το σώμα και την ψυχή των ανθρώπων.

Ο θεός αυτός θεωρούνταν ως μαντικός και είχε ιδρύσει πολλά μαντεία σε πολλούς τόπους της αρχαίας Ελλάδας. Το σπουδαιότερο από όλα ήταν το μαντείο των Δελφών, όπου οι νομοθέτες επικύρωναν τους νόμους τους μέχρι τον 5ο π.Χ. αιώνα. Πέραν αυτού, ήταν γνωστός και ως θεός που τηρεί την τάξη και επιβάλλει το σεβασμό στους νόμους και την τήρηση των όρκων.

Ήταν επίσης θεός της νεότητας και συνδεόταν με την τελετή κοπής των μαλλιών των νέων, ενώ θεωρείτο και θεός της μουσικής και της ποίησης, πατέρας των Μουσών άρα και προστάτης όλων των καλών τεχνών.

Τον Απόλλωνα αναγνωρίζουμε από τα πολλά σύμβολα του, όπως ο ομφαλός, η λύρα, ο τρίποδας, το τόξο και τα βέλη, καθώς και ο κύκνος, το γεράκι, ο γύπας και άλλα πουλιά. Επίσης, τον συνδέουν με διάφορα ζώα όπως ο λύκος, ο τράγος, η κατσίκα και το κριάρι, ενώ τον αναπαριστούν και φυτά, όπως ο φοίνικας, η ελιά και η δάφνη.

Ο Απόλλωνας είχε πολλές γιορτές και τελετές στην αρχαία Ελλάδα, όπως τα Δήλια, τα Πύθια, τα Κάρνεια, τα Δελφίνια και τα Υακίνθια. Στην αρχαία ελληνική κουλτούρα, ο Απόλλωνας θεωρούνταν ο θεός της μουσικής και της ποίησης, ενώ επίσης θεωρούνταν και θεός της τάξης και της νεότητας.