Δανάη

Η πριγκίπισσα που ερωτεύτηκε τη βροχή χρυσού και γέννησε τον Περσέα.

Η Δανάη ήταν η κόρη του βασιλιά του Άργους, Ακρίσιου, και της Ευρυδίκης. Ο Ακρίσιος επιδίωξε να σκοτώσει τη Δανάη και τον γιο της για να διασφαλίσει τη δική του ασφάλεια. Η ιστορία ξεκίνησε όταν ο Ακρίσιος άκουσε μια τρομακτική προφητεία σχετικά με την κόρη του. Το μαντείο των Δελφών προέβλεψε ότι η Δανάη θα γένναγε έναν γιο που, κάποια στιγμή στο μέλλον, θα σκότωνε τον παππού του. Προσπαθώντας να αποτρέψει αυτό το γεγονός, ο Ακρίσιος κράτησε την κόρη του φυλακισμένη σε μια υπόγεια κάμαρα που λάμβανε αέρα και φως από μια μικρή οπή στην κορυφή της. Έτσι, κανένας άνδρας δεν θα μπορούσε να τη βρει.

Μια μέρα, καθώς η Δανάη θρηνούσε τη φυλάκισή της, παρατήρησε μερικές σταγόνες βροχής να εισχωρούν μέσα στο δωμάτιό της. Οι σταγόνες ήταν φτιαγμένες από χρυσό και την αγκάλιαζαν, καθώς συνειδητοποίησε ότι ήταν ο Δίας που είχε μεταμορφωθεί σε σταγόνες για να την πλησιάσει και να της εκδηλώσει την ερωτική του αγάπη. Η Δανάη υποκύπτει στην πολιορκία του Δία και περνούν πολλές ώρες μαζί. Σύντομα γεννιέται ο γιος της, Περσέας, ο οποίος είναι απόγονος του Δία.

Ο Ακρίσιος, τρέμοντας από φόβο μόλις το έμαθε, αρνήθηκε να δεχτεί το γεγονός ότι ο εγγονός του ήταν γιος του Δία. Αποφασισμένος να αποτρέψει την προφητεία από το να εκπληρωθεί, απέκλεισε τη Δανάη και τον μικρό Περσέα μέσα σε ένα ξύλινο μπαούλο και το ερρίψε στη θάλασσα. Έλπιζε ότι θα απαλλαγόταν, το μπαούλο όμως ήταν υπό την προστασία του Δία. Παρασύρθηκε μακριά στο απέραντο πέλαγος και τελικά έφτασε στη Σέριφο. Εκείνη την ημέρα, ο αδερφός του τοπικού βασιλιά, Πολυδέκτης, ψάρευε στη θάλασσα, όταν ανακάλυψε το μπαούλο παγιδευμένο στα δίχτυά του. Ανοίγοντάς το, εξεπλάγη όταν είδε μια όμορφη νεαρή γυναίκα με ένα μωρό. Η Δανάη και ο Περσέας επέζησαν και βρήκαν ένα νέο σπίτι. Τα επόμενα χρόνια, ο Πολυδέκτης ερωτεύτηκε τη Δανάη, αλλά εξαιτίας του γεγονότος ότι ο Περσέας είχε μεγαλώσει, ντράπηκε να ζητήσει το χέρι της σε γάμο.

Ο Πολυδέκτης, δηλώνοντας ότι θα παντρευόταν με κάποια άλλη γυναίκα, ζήτησε από τους πολεμιστές του βασιλείου δώρα γάμου. Ο Περσέας, που ήταν ήδη ένας ατίθασος και γενναίος νέος, υποσχέθηκε στον Πολυδέκτη ότι θα του φέρει το κεφάλι της γοργόνας Μέδουσας. Ο Πολυδέκτης σκέφτηκε ότι η Μέδουσα θα σκότωνε τον Περσέα, επιτρέποντάς του να πλησιάσει τη Δανάη χωρίς εμπόδια.

Ο Περσέας αναζήτησε τις Γραίες, τρεις τυφλές μάγισσες χωρίς δόντια, που του αποκάλυψαν πού θα βρει τη γοργόνα. Από αυτές, κλέβει την περικεφαλαία της αόρατης, φτερωτά σανδάλια και άλλα μαγικά αντικείμενα πριν ξεκινήσει την αναζήτησή του. Βρίσκει τη γοργόνα κοιμώμενη και, προσέχοντας να μην την κοιτάξει απευθείας αλλά μόνο μέσω της αντανάκλασης στην μπρούτζινη ασπίδα του, της παίρνει το κεφάλι. Όταν επιστρέφει στη Σέριφο με το γεμάτο φίδια κεφάλι της Μέδουσας, ανακαλύπτει ότι ο Πολυδέκτης παρενοχλεί τη μητέρα του Δανάη, η οποία είχε αναζητήσει άσυλο στα ιερά των θεών. Εξοργισμένος, ο Περσέας αντιμετωπίζει τον βασιλιά δείχνοντάς του το κεφάλι της Μέδουσας. Ο Πολυδέκτης ρίχνει μια ματιά στο κεφάλι και μετατρέπεται αστραπιαία σε πέτρα.

Τελικά, ο Περσέας και η Δανάη απελευθερώθηκαν από τη Σέριφο και επέστρεψαν στο Άργος. Παρότι ο βασιλιάς Ακρίσιος είχε αμφιβολίες λόγω του χρησμού των Δελφών, χάρηκε που υποδέχτηκε τον διάδοχό του. Στην πορεία, ανέπτυξε αγάπη για τον Περσέα και πίστεψε ότι δεν θα του κακοποιούσε ποτέ. Ωστόσο, μια μέρα, κατά τη διάρκεια επικήδειων αγώνων που πραγματοποιήθηκαν στην πόλη της Λάρισας για να τιμήσουν τον τοπικό βασιλιά, ένας νεαρός αθλητής έριξε ατυχώς τον δίσκο προς την κατεύθυνση του Ακρίσιου, χτυπώντας τον θανάσιμα στο κεφάλι.

Αυτός ο νεαρός ήταν ο Περσέας, επιβεβαιώνοντας έτσι τον δελφικό χρησμό. Παρόλα αυτά, ο Περσέας αποφάσισε να μην διεκδικήσει τον θρόνο του παππού του, αλλά αντίθετα, έγινε βασιλιάς της Τίρυνθας και των Μυκηνών, δύο σπουδαίων πόλεων της εποχής του Χαλκού. Μεταξύ των απογόνων του περιλαμβάνονται και μεγάλοι ήρωες όπως ο Ηρακλής. Έτσι, η Δανάη έγινε πρόγονος ενός από τους μεγαλύτερους θρυλικούς ήρωες της αρχαίας Ελλάδας.