Ιφιγένεια
Η πριγκίπισσα που θυσιάστηκε για να εκπληρωθεί η επιθυμία των θεών και του πατέρα της.
Η Ιφιγένεια ήταν η κόρη του Αγαμέμνονα και της Κλυταιμνήστρας, και αδελφή του Ορέστη και της Ηλέκτρας. Ο Αγαμέμνων ήταν ο βασιλιάς των Μυκηνών και είχε ως αδελφό τον Μενέλαο, καθώς και πατέρα τον Ατρέα. Ο βασιλικός οίκος των Ατρειδών είχε πληγεί από μια κατάρα λόγω των πράξεων του πατέρα του Ατρέα, του Πέλοπα, και του παππού του, του Τάνταλου, που προκάλεσε πολλή δυστυχία.
Σύμφωνα με τον μύθο, η Ιφιγένεια προσφέρθηκε ως θυσία από τον ίδιο τον πατέρα της. Μετά την απαγωγή της Ωραίας Ελένης από τον πρίγκιπα της Τροίας, Πάρη, ο στόλος και ο στρατός των Αχαιών συγκεντρώθηκαν στην Αυλίδα για να εκκινήσουν την επίθεση κατά της Τροίας. Ο Αγαμέμνων, που ήταν αδελφός του συζύγου της Ελένης, ανέλαβε τον ρόλο του αρχιστρατήγου των Αχαιών. Ωστόσο, για μεγάλο χρονικό διάστημα, τα πλοία ήταν κολλημένα στο λιμάνι λόγω του ότι η θεά Άρτεμις δεν άφηνε τους ανέμους να φυσήξουν προς την Τροία. Η θεά του κυνηγιού ήταν θυμωμένη με τον Αγαμέμνονα.
Σύμφωνα με τον μύθο, ο Αγαμέμνων είχε σκοτώσει το ιερό ελάφι της Άρτεμις και παρουσίαζε τον εαυτό του ως τον καλύτερο κυνηγό. Κάποιες παραλλαγές του μύθου αναφέρουν ότι ο Αγαμέμνων θυσίαζε κάθε χρόνο στη θεά το πιο όμορφο πλάσμα, αλλά τη χρονιά που γεννήθηκε η Ιφιγένεια ήταν εκείνη η πιο όμορφη, και έτσι ο πατέρας της αναγκάστηκε να την προσφέρει. Μια άλλη εκδοχή του μύθου αναφέρει ότι ο πατέρας του Αγαμέμνονα, ο Ατρέας, είχε υποσχεθεί στην Άρτεμις τα καλύτερα ζώα από τα κοπάδια του, αλλά στη συνέχεια της απέκρυψε ένα χρυσό πρόβατο.
Ανεξάρτητα από τον λόγο, ο μάντης Κάλχας ανέφερε στον Αγαμέμνονα ότι ο μόνος τρόπος για να κατευνάσει την θυμωμένη Άρτεμη ήταν να θυσιάσει την κόρη του. Έτσι, ο Αγαμέμνων έστειλε ένα μήνυμα στη βασίλισσα, την Κλυταιμνήστρα, να φέρει την Ιφιγένεια στην Αυλίδα ώστε να την δώσει νύφη στον ατρόμητο Αχιλλέα. Η Ιφιγένεια και η Κλυταιμνήστρα ξεγελάστηκαν και ήρθαν στο λιμάνι των Αχαιών όπου ο Αγαμέμνονας ετοίμασε την κόρη του για τη θυσία την οποία διεξήγαγε ο Κάλχας. Ο άνεμος φύσηξε ούριος και τα πλοία ξεκίνησαν για την Τροία. Ωστόσο η Άρτεμης δεν είχε επιτρέψει να ολοκληρωθεί η θυσία και έσωσε το κορίτσι την τελευταία στιγμή αφήνοντας στην θέση της ένα ελάφι.
Στη συνέχεια, η Ιφιγένεια έγινε ιέρεια στη χώρα των Ταύρων, η οποία σήμερα ανήκει στην περιοχή της Κριμαίας στη Μαύρη Θάλασσα. Η τραγωδία του Ευριπίδη, "Ιφιγένεια εν Ταύροις", αφηγείται την επόμενη φάση της ιστορίας μετά τη θυσία στην Αυλίδα. Οι κάτοικοι στο βασίλειο των Ταύρων ακολουθούσαν μια αυστηρή τακτική και απαιτούσαν τη θυσία όλων των ξένων που ναυαγούσαν εκεί. Η πλοκή του έργου ξεκινά όταν η Ιφιγένεια, που πλέον είναι ιέρεια της Αρτέμιδος, συναντά δύο Έλληνες ναυαγούς, και αποκαλύπτεται ότι ο ένας εξ αυτών είναι ο ίδιος ο αδερφός της, Ορέστης.
Μόλις ανακαλύπτει την αλήθεια λίγο πριν από την εκτέλεσή τους, η Ιφιγένεια σχεδιάζει μια διαφυγή για να επιστρέψουν όλοι μαζί στην Ελλάδα, παίρνοντας μαζί το ξύλινο αντίγραφο του αγάλματος της Αρτέμιδος. Το έργο καταλήγει με την εμφάνιση της θεάς Αθηνάς, η οποία διατάσσει την Ιφιγένεια να γίνει ιέρεια της Αρτέμιδος στον ναό της στη Βραυρώνα της Αττικής. Η Άρτεμις πλέον δεν απαιτεί ανθρώπινη θυσία, και αρκεί να χυθεί συμβολικά λίγο αίμα στον ιερό της στην Αυλίδα από τον Ορέστη, ο οποίος ίδρυσε έναν ναό προς τιμήν της.