Θεοί,Ήρωες,Μύθοι Ελληνική Μυθολογία Ομηρικά Έπη,Εκστρατείες

ο Αχιλλέας ήταν ένας ξακουστός ήρωας της Θεσσαλίας και ολόκληρης της Ελλάδας. Ήταν γνωστός για την ομορφιά, τη δύναμη και την ανδρεία του.

Ο Αχιλλέας γεννήθηκε στη Φθία από τον βασιλιά Πηλέα και τη θεότητα της θάλασσας, Θέτιδα. Η μητέρα του επιθυμούσε να τον κάνει αθάνατο. Για τον λόγο αυτό, τον άλειφε με αμβροσία κατά τη διάρκεια της ημέρας και τον κρατούσε πάνω από τη φωτιά κατά τη διάρκεια της νύχτας, κρατώντας τον από τη φτέρνα. Ωστόσο, ο Πηλέας παρεμπόδισε τη Θέτιδα να ολοκληρώσει τη διαδικασία, φοβούμενος ότι ο γιος του δεν θα άντεχε την δοκιμασία αυτή. Έτσι, ο Αχιλλέας έγινε ευάλωτος μόνο στη φτέρνα του (η λεγόμενη "Αχίλλειος πτέρνα"). Μετά από αυτό, η Θέτιδα επέστρεψε στο παλάτι του πατέρα της στα βάθη της θάλασσας. Ο Πηλέας παρέδωσε τον Αχιλλέα βρέφος στον Κένταυρο Χείρωνα, που τον ανάθρεψε στο Πήλιο και τον δίδαξε την τέχνη των όπλων και του κυνηγιού.

Όταν ο ήρωας μεγάλωσε, πήρε μέρος στην Τρωική εκστρατεία επικεφαλής των Μυρμιδόνων του. Ένας άλλος μύθος αναφέρει ότι η μητέρα του ήθελε να τον εμποδίσει να πάρει μέρος στον Τρωικό πόλεμο και τον έκρυψε στην αυλή του βασιλιά της Σκύρου Λυκομήδη. Μάλιστα τον είχε ντύσει με κοριτσίστικα ρούχα, αλλά ο Οδυσσέας τον ανακάλυψε με ένα πονηρό τέχνασμά του.

Στον Τρωικό πόλεμο, ο Αχιλλέας αποδείχτηκε ο πιο ανδρείος και ένδοξος ήρωας. Ωστόσο, αντιμετώπισε μια προσβολή από τον Αγαμέμνονα όταν αυτός πήρε με τη βία τη σκλάβα Βρισηΐδα. Ο Αχιλλέας εξοργίστηκε και αποσύρθηκε από τη μάχη. Αυτό οδήγησε στην ανωτερότητα των Τρώων έναντι των Ελλήνων. Τελικά, υποχρεώθηκε να επιστρέψει στη μάχη για να εκδικηθεί τον θάνατο του αγαπημένου του φίλου Πάτροκλου, που είχε σκοτωθεί από τον Έκτορα. Η εκδίκησή του ήταν σκληρή, καθώς σκότωσε τον Έκτορα και έσυρε το πτώμα του πίσω στο στρατόπεδο των Ελλήνων. Ωστόσο, δεν πέρασε πολύ για να σκοτωθεί ο ίδιος από τον Πάρη και τον Απόλλωνα. Ο γιος του Νεοπτόλεμος πήρε τη θέση του στον Τρωικό πόλεμο.

Η διάσημη ιστορία του στον Τρωικό πόλεμο και η μυθολογική του φήμη ως ανίκητου πολεμιστή και ηρωικού πνεύματος έχουν συμβάλλει στη μεγάλη αναγνώριση και λατρεία που απολαμβάνει ο Αχιλλέας στην αρχαία ελληνική κοινωνία.