Έβδομος Άθλος - Ηρακλής και τα Αλογα του Διομήδη
Η επική κατάκτηση των αθάνατων αλόγων του βάναυσου βασιλιά.
Ο Ηρακλής είχε ήδη πραγματοποιήσει έξι άθλους, ενώ ο Ευρυσθέας ήταν απελπισμένος γιατί ο ανιψιός του δεν είχε υποστεί κανένα κακό. Αυτή τη φορά, όμως, ο Ευρυσθέας αποφάσισε να τον στείλει σε έναν εξαιρετικά επικίνδυνο άθλο. Θα τον έστελνε στη Θράκη για να αποκτήσει τα άλογα του Διομήδη. Ο Διομήδης ήταν ο βασιλιάς της Θράκης και γιος του θεού Άρη. Ο Άρης είχε χαρίσει στον Διομήδη τέσσερα άλογα που τρέφονταν με ανθρώπους αντί για χορτάρι. Ακούγεται ακόμα ότι κάθε ξένος που έφτανε στο παλάτι του Διομήδη, εξυπηρετούσε ως τροφή για τα άλογά του. Ο Ηρακλής είχε την αποστολή να αντιμετωπίσει τον Διομήδη και να φέρει τα άλογα από τη Θράκη στην Πελοπόννησο.
Ξεκίνησε το μακρινό ταξίδι του και μετά από πολλές ημέρες φτάσαμε στο παλάτι του βασιλιά της Θεσσαλίας, του Άδμητου. Ο Άδμητος είχε την κατάρα από έναν θεό να πεθάνει νέος. Μπορούσε να σωθεί μόνο εάν κάποιος από τους συγγενείς του έπαιρνε οικειοθελώς τη θέση του στο κρεβάτι του θανάτου.
Ο Άδμητος αρρώστησε σοβαρά και ήταν έτοιμος να πεθάνει. Ωστόσο, ούτε ο πατέρας ούτε η μητέρα του ήθελαν να θυσιαστούν για να σώσουν το γιο τους. Μόνο η όμορφη Άλκηστη, η σύζυγός του, αποφάσισε να πάρει τη θέση του.
Όταν ο Ηρακλής έφθασε στο παλάτι, ο Άδμητος είχε ήδη αναρρώσει και ήταν όρθιος, αλλά η Άλκηστη ήταν στα πρόθυρα του θανάτου. Τότε ο Ηρακλής, συγκινημένος από τη θυσία της Άλκηστης, αποφάσισε να τη σώσει. Μπήκε μόνος του στο δωμάτιό της και όταν είδε τον Θάνατο, που ήταν έτοιμος να πάρει την ψυχή της, προσπάθησε να τον αντιμετωπίσει. Ακολούθησε μια άγρια πάλη με τον Θάνατο και, μετά από αναμέτρηση, κατάφερε να τον νικήσει και να σώσει την όμορφη βασίλισσα.
Το απίστευτο κατόρθωμά του εντυπωσίασε τον Άδμητο και τους κατοίκους της Θεσσαλίας. Το ευτυχές ζευγάρι παρακάλεσε τον Ηρακλή να μείνει όσο επιθυμούσε κοντά τους, ώστε να μπορέσουν να του εκφράσουν την ευγνωμοσύνη τους για το καλό που έκανε.
Μετά από την αρκετή ανάπαυση στο παλάτι του Άδμητου, ο Ηρακλής συνέχισε το ταξίδι του προς τη Θράκη. Φτάνοντας στο παλάτι του Διομήδη, αντιμετώπισε θερμή υποδοχή από τον Διομήδη, ο οποίος δέχτηκε ευχαρίστως τον Ηρακλή. Αρχικά, ο Διομήδης δεν γνώριζε την ταυτότητα του ξένου και είχε σκοπό να τον εκτελέσει θέλοντας να χορτάσει την πείνα των άγριων αλόγων του με το σώμα του. Ωστόσο, ο Ηρακλής κατάλαβε τι σκοπεύει ο Διομήδης και, όταν οι πολεμιστές του Διομήδη επιτέθηκαν για να τον σκοτώσουν, κατάφερε να τους νικήσει.
Στη συνέχεια, ο Διομήδης όρμησε να σκοτώσει τον ξένο. Ήταν άγριος και σκληρός όπως ο πατέρας του, ο θεός Άρης. Οι δύο αντίπαλοι μπήκαν σε έναν μανιασμένο αγώνα και πάλεψαν για αρκετή ώρα. Στο τέλος, καθώς είχαν φθάσει παλεύοντας μέχρι το στάβλο όπου δεμένα βρίσκονταν τα άγρια άλογα, ο Ηρακλής κατάφερε να επικρατήσει του Διομήδη. Στη συνέχεια, τον πέταξε μπροστά στα άλογά του, τα οποία τον κατασπάραξαν αμέσως. Έτσι, ο Διομήδης τιμωρήθηκε αυστηρά για την πράξη του, καθώς είχε κάνει κακοποιήσει ξένους. Την ίδια μοίρα βρήκε και ο ίδιος, καθώς τα άγρια άλογά του τον εξόντωσαν.
Όταν τα άλογα επιβράδυναν και χόρτασαν φαγητό, ο Ηρακλής κατάφερε εύκολα να τα πειθαρχήσει και να τα δέσει. Αφού τα άλογα απαλλάχθηκαν από τις βαριές αλυσίδες τους, τα πήρε μαζί του στην Πελοπόννησο. Με την πάροδο του χρόνου, τα άλογα εξημερώθηκαν και η φυλή τους έφτασε μέχρι την εποχή του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Λέγεται μάλιστα ότι το ίδιο το άλογο του Αλέξανδρου, ο Βουκεφάλας, ανήκε στη φυλή των αλόγων του Διομήδη.