Θεοί,Ήρωες,Μύθοι Ελληνική Μυθολογία Ομηρικά Έπη,Εκστρατείες

Στον απομακρυσμένο Πόντο, ζούσε μια φυλή αμαζόνων. Όλες αυτές οι γυναίκες ήταν όχι μόνο όμορφες, αλλά και πολεμίστριες, σκληρές και περήφανες. Ήταν εκπληκτικές ιππεύτριες και γνωστές για την εξαιρετική τους ικανότητα στην τέχνη του τοξοβολίας. Η βασίλισσά τους ονομαζόταν Ιππολύτη και ήταν εύκολο να την αναγνωρίσει κανείς ανάμεσα στις άλλες, καθώς φορούσε μια ζώνη ολόχρυση και περίτεχνα κεντημένη. Κυκλοφορούσαν ιστορίες που έλεγαν πως ήταν η κόρη του θεού Άρη και ότι ο πατέρας της της είχε χαρίσει αυτήν τη ζώνη για τη γενναιότητά της στην μάχη.

Μια μέρα, ο Ευρυσθέας κάλεσε κοντά του τον Ηρακλή και του ανακοίνωσε:

"Η κόρη μου, Αδμήτη, έμαθε ότι η βασίλισσα των Αμαζόνων του Πόντου φοράει μια πανέμορφη χρυσή και περίτεχνη ζώνη. Αυτή τη ζώνη μου ζήτησε να της χαρίσω, και αποφάσισα να σε στείλω εσένα να τη φέρεις. Πρέπει να ξεκινήσεις αμέσως για τον Πόντο και δεν πρέπει να επιστρέψεις στην Τίρυνθα χωρίς να έχεις μαζί σου τη ζώνη της Ιππολύτης."

Έτσι, ο Ηρακλής άφησε την Τίρυνθα και, διερχόμενος από την Αθήνα, πήρε μαζί του έναν άλλο θρυλικό ήρωα της εποχής, τον Θησέα. Μετά από ένα επικίνδυνο και μακρύ ταξίδι, όπου αντιμετώπισαν πολλές περιπέτειες, τελικά έφτασαν στη χώρα των Αμαζόνων. Μπροστά στο παλάτι, είδαν όλες τις Αμαζόνες συγκεντρωμένες και ανάμεσά τους ήταν η Ιππολύτη.

Με αυστηρή φωνή, η Ιππολύτη τους ρώτησε: "Τι ζητούν δύο ξένοι άνδρες στη χώρα μου;"

Ο Ηρακλής εξήγησε: "Είμαι υποχρεωμένος να πάρω τη χρυσή σου ζώνη και να τη δώσω στον Ευρυσθέα. Αν δεν μου την προσφέρεις εσύ, θα αναγκαστώ να την πάρω μόνος μου. Λυπάμαι πολύ που θα αναγκαστώ να πολεμήσω γενναίες και περήφανες γυναίκες σαν εσάς, αλλά δεν μπορώ να κάνω διαφορετικά."

Η Ιππολύτη, που είχε ακούσει πολλά για τις κατορθώματα του Ηρακλή και του Θησέα, αποφάσισε να παραχωρήσει τη ζώνη της. Ωστόσο, ξαφνικά, μια από τις αμαζόνες φώναξε δυνατά: "Όχι, Ιππολύτη! Δεν πρέπει να ταπεινωθείς και να προσφέρεις τη ζώνη σου σε δύο ξένους!"

Η γυναίκα που μίλησε δεν ήταν άλλη από την θεά Ήρα, που είχε υιοθετήσει τη μορφή μιας Αμαζόνας. Αποφάσισε να διχάσει τις καρδιές των Αμαζόνων και να προκαλέσει μίσος, προκειμένου να πολεμήσουν τον Ηρακλή και να τον εξοντώσουν. "Όχι, όχι, δεν θα δώσεις τη ζώνη!" ακούστηκαν αγριεμένες φωνές. "Θάνατος στους ξένους!".

Η Ιππολύτη αναγκάστηκε να συμφωνήσει με αυτές τις φωνές. Έτσι, οι περήφανες Αμαζόνες πήραν τα τόξα τους και ανέβηκαν στα άλογά τους. Ο Ηρακλής και ο Θησέας, είτε το ήθελαν είτε όχι, εισέβαλαν στη μάχη. Ίσως να είχαν βρεθεί σε δύσκολη θέση αν ένα βέλος του Ηρακλή δεν έβρισκε την Ιππολύτη ρίχνοντάς την από το άλογό της.

Όταν οι υπόλοιπες Αμαζόνες είδαν τη βασίλισσά τους νεκρή, έχασαν το θάρρος τους και υποχώρησαν. Έτσι, ο Ηρακλής απέσπασε από το σώμα της Ιππολύτης την όμορφη ζώνη, ενώ ο Θησέας αρπάζοντας μία από τις πιο όμορφες Αμαζόνες, με το όνομα Αντιόππη, την πήρε μαζί του στην Αθήνα.

Κατά την επιστροφή του από αυτήν την επική περιπέτεια, ο Ηρακλής συνάντησε την Ησιόνη, την κόρη του βασιλιά της Τροίας, Λαομέδοντα. Εκείνη ήταν δεμένη και εκτεθειμένη σε έναν βράχο, ως θυσία για να κατευνάσει ένα φοβερό τέρας που έπληττε τη χώρα του πατέρα της. Ο Ηρακλής την έσωσε, σκότωσε το τέρας και πάντρεψε την Ησιόνη, παραχωρώντας την ως γυναίκα του Τελαμώνα.